Jak uzyskać odszkodowanie za szkody łowieckie?

Szkody łowieckie to istotny problem dla rolników i właścicieli gruntów, którzy często ponoszą straty w wyniku działalności dzikiej zwierzyny. W takich sytuacjach można ubiegać się o odszkodowanie, które znacząco zabezpiecza budżet rolnika. Jednak procedura uzyskania należnych świadczeń wymaga spełnienia określonych warunków i dopięcia kilku formalności. W tym artykule wyjaśniamy, kto jest odpowiedzialny za wypłatę odszkodowania, jakie kroki należy podjąć, aby skutecznie dochodzić swoich praw, a także, na co zwrócić uwagę podczas całego procesu.

Szkody łowieckie to straty w uprawach i płodach rolnych spowodowane działalnością dzikiej zwierzyny, takiej jak jelenie, sarny, daniele czy łosie. Szczególnie dotkliwe są szkody wyrządzone przez dziki, które mogą zniszczyć rozległe tereny, ryjąc ziemię w poszukiwaniu pożywienia. Zwierzęta te uszkadzają nie tylko zboża, ale także ziemniaki, buraki czy kukurydzę, prowadząc do poważnych strat finansowych.

Zniszczenia mogą być również efektem polowań, na przykład w wyniku płoszenia zwierząt lub przypadkowego uszkodzenia roślinności. Odpowiedzialność za tego rodzaju sytuacje oraz możliwość uzyskania rekompensaty określają przepisy prawa łowieckiego, wskazujące, kto i w jaki sposób może dochodzić należnego odszkodowania.

Dzika zwierzyna może powodować różnorodne straty w rolnictwie, zarówno bezpośrednie, jak i pośrednie. Do najczęstszych należą zniszczenia upraw poprzez wyjadanie roślin, ich rozdeptywanie oraz rycie ziemi w poszukiwaniu pożywienia.

Szkody wyrządzane przez bobry obejmują m.in. podtapianie pól i łąk w wyniku budowy tam, osłabianie wałów przeciwpowodziowych oraz przewracanie drzew, co utrudnia prowadzenie działalności rolniczej. 

Dziki natomiast niszczą plony, ryjąc w ziemi, a jelenie i sarny obgryzają pędy młodych drzew, co może prowadzić do osłabienia plantacji sadowniczych i leśnych. Zwierzęta te mogą także powodować uszkodzenia infrastruktury rolniczej, np. rozrywając siatki ogrodzeniowe lub niszcząc systemy nawadniające. W efekcie rolnicy ponoszą nie tylko straty w plonach, ale także dodatkowe koszty związane z naprawą szkód i zabezpieczeniem upraw przed kolejnymi zniszczeniami.

Sprawdź poradę: Jak zabezpieczyć uprawy przed zwierzętami?

Szkody łowieckie to poważne straty w uprawach i płodach rolnych spowodowane działalnością dzikiej zwierzyny, takiej jak dziki, jelenie czy sarny. Właściciele i posiadacze gruntów rolnych mogą ubiegać się o odszkodowanie, jednak procedura jego uzyskania wymaga spełnienia określonych formalności. Kluczowe jest zgłoszenie szkody w odpowiednim terminie i do właściwego podmiotu. Szczegółowe zasady dotyczące ubiegania się o rekompensatę są dostępne na adekwatnej stronie rządowej gov.pl. Odwiedź witrynę i sprawdź procedurę! 

Aby rozpocząć procedurę odszkodowawczą, konieczne jest wypełnienie odpowiedniego wniosku. Dokumenty te można pobrać w urzędach gmin, nadleśnictwach lub na stronach internetowych zarządców obwodów łowieckich. 

Wniosek powinien zawierać m.in.:

Warto upewnić się, że wszystkie informacje są kompletne, ponieważ brak wymaganych danych może opóźnić proces rozpatrywania wniosku.

Miejsce zgłoszenia zależy od rodzaju zwierzęcia, które spowodowało straty. W większości przypadków wniosek składa się do dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego, którym najczęściej jest koło łowieckie. Jeśli szkody wyrządziły zwierzęta objęte ochroną, np. łosie, należy zwrócić się do właściwego urzędu marszałkowskiego lub Lasów Państwowych.

Zgłoszenia należy dokonać w określonym terminie – dla upraw rolnych w ciągu 3 dni od stwierdzenia szkody, a dla sadów w ciągu 14 dni. Po przyjęciu wniosku organizowane są oględziny, a następnie przeprowadza się szacowanie strat, na podstawie którego ustalana jest wysokość odszkodowania.

Proces ustalania strat spowodowanych przez dziką zwierzynę odbywa się według określonych zasad, które mają na celu dokładne określenie wysokości odszkodowania. Kluczowym etapem jest szacowanie szkód w uprawach rolnych, które obejmuje oględziny, wstępne określenie strat oraz ostateczną wycenę dokonywaną tuż przed zbiorem plonów. W trakcie tej procedury uwzględnia się m.in. powierzchnię zniszczonego areału, procent uszkodzeń oraz średni plon uprawy w danym regionie.

Ostateczna wartość szkody zależy również od aktualnych cen rynkowych plonów, a w przypadku upraw wieloletnich, takich jak sady, brane są pod uwagę także koszty przywrócenia roślin do pełnej produktywności. Cały proces odbywa się w obecności właściciela gruntów oraz przedstawiciela zarządcy obwodu łowieckiego, a w razie potrzeby również przedstawiciela ośrodka doradztwa rolniczego.

Wysokość odszkodowania za szkody wyrządzone przez dzikie zwierzęta ustalana jest indywidualnie na podstawie oględzin i szacowania strat. Kwotę oblicza się, mnożąc powierzchnię zniszczonej uprawy przez procent jej uszkodzenia, średni plon z hektara oraz cenę skupu lub rynkową danego płodu rolnego w danym regionie. W przypadku szkód objętych odpowiedzialnością Skarbu Państwa nie obowiązują limity kwotowe. Warto jednak pamiętać, że odszkodowanie obejmuje jedynie rzeczywiste straty, bez uwzględnienia utraconych korzyści.

Sprawdź także: Jak uzyskać odszkodowanie za szkody wyrządzone przez łosie?   

Jeśli wysokość odszkodowania za szkody łowieckie jest zbyt niska, poszkodowany ma prawo do odwołania. W pierwszej kolejności należy zgłosić zastrzeżenia do zarządcy obwodu łowieckiego, który przeprowadził szacowanie. Jeśli nie przyniesie to rezultatu, można skierować sprawę do nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe lub urzędu marszałkowskiego – w zależności od tego, kto odpowiada za wypłatę odszkodowania.

W przypadku dalszego braku porozumienia rolnik może dochodzić swoich praw na drodze sądowej. Warto wtedy posiadać dokumentację fotograficzną szkód oraz opinie niezależnych ekspertów, które mogą stanowić dowód w postępowaniu.

Odszkodowanie za szkody łowieckie nie przysługuje w kilku określonych przypadkach. Najczęściej dotyczy to sytuacji, gdy:

Szkody spowodowane przez dziką zwierzynę mogą prowadzić do poważnych strat finansowych, dlatego warto odpowiednio zabezpieczyć swoje uprawy. Podstawowe środki prewencyjne, takie jak ogrodzenia, odstraszacze dźwiękowe czy współpraca z kołami łowieckimi, mogą ograniczyć ryzyko, ale nie dają pełnej gwarancji ochrony. Dziki, jelenie czy sarny potrafią pokonać nawet solidne bariery, a zmienne warunki pogodowe mogą zmniejszyć skuteczność odstraszaczy.

Niestety, obecnie ubezpieczenie upraw rolnych nie obejmuje strat spowodowanych przez dzikie zwierzęta, takie jak dziki, sarny czy jelenie. Tego rodzaju polisy koncentrują się na innych ryzykach, takich jak grad, przymrozki, huragany czy susza. Mimo to warto rozważyć taką formę zabezpieczenia, ponieważ chroni ona przed wieloma czynnikami atmosferycznymi, które również mogą znacząco wpłynąć na plony. W przypadku szkód łowieckich nadal kluczowe jest dokumentowanie strat i składanie wniosków o odszkodowanie zgodnie z procedurami przewidzianymi w prawie łowieckim.