Całkowita niezdolność do pracy - niemożność wykonywania jakiejkolwiek pracy zarobkowej w dowolnym zawodzie z powodu niesprawności organizmu powstałej jako następstwo nieszczęśliwego wypadku. Dotyczy okresu określonego w OWU danego towarzystwa.
W polskim prawie całkowita niezdolność do pracy definiowana jest jako całkowita lub częściowautrata zdolności do pracy zarobkowej. Spowodowane jest to poważnym naruszeniem sprawności i normalnej funkcjonalności organizmu. Ważnym aspektem jest także brak rokowania do odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Warto jednak zaznaczyć, że nie każdy uraz musi skutkować całkowitą niezdolnością do pracy. Czasem jest ona tylko częściowa, czyli osoba poszkodowana ma możliwość kontynuowania pracy i aktywności, np. w innym charakterze niż do tej pory.
W przypadku całkowitej niezdolności do pracy, osobie poszkodowanej należy się odszkodowanie oraz świadczenie w postaci wypłaty renty. Aby ją uzyskać, trzeba zgłosić się do ZUS-u. Warunkiem otrzymania takiego wsparcia finansowego jest orzeczenie lekarza ZUS-u do niezdolności do pracy i dotychczasowe rzetelne opłacanie składek ZUS.
To jednak nie jest jedyne rozwiązanie. Dodatkowe świadczenie można otrzymać w ramach ubezpieczenia od nieszczęśliwych wypadków. Wysokość świadczenia zależy od podpisanej umowy, a także rodzaju uszczerbku na zdrowiu, który wystąpił po wypadku. Towarzystwa ubezpieczeniowe proponują wypłatę odszkodowania zarówno w przypadku całkowitej niezdolności do pracy, jak i częściowej.