Żółte znaki – co oznaczają na drodze?

Jak wspominaliśmy wcześniej, według rozporządzenia, w przypadku znaków białych i żółtych, trzeba odnosić się do tych drugich. To tymczasowe znaki poziome, które nanoszone są na asfalt w wyjątkowych sytuacjach. Często też na drodze białe znaki są przekreślone żółtymi paskami.

Znaki poziome – co oznaczają, jak stosować? Poradnik dla kierowców

Znaki pionowe na trasie są mocno rozpoznawalne. Umieszczone są zazwyczaj na słupkach, ramach wysięgników czy elementach infrastruktury miejskiej. Mają na celu ostrzegać o niebezpiecznym miejscu, nakazywać lub zakazywać konkretnego zachowania na drodze, informować o rodzaju drogi, a także wskazywać kierunek. Umieszcza się je po prawej stronie jezdni, ze względu na prawostronny ruch drogowy. Mogą też znajdować się nad drogą na specjalnych wysięgnikach. Wyjątkiem są drogi dwujezdniowe, tam mogą pojawić się też znaki pionowe po lewej stronie.

Z kolei znaki poziome to wszelkiego rodzaju oznaczenia, które znajdują się bezpośrednio na drodze. Według polskich przepisów prawa są to:

linie na jezdni ciągłe lub przerywane,
linie pojedyncze lub podwójne,
strzałki,
napisy,
symbole,
linie związane z określaniem miejsc na drodze,
punktowe elementy odblaskowe.

Oznakowanie poziome dróg pełni bardzo ważne funkcje. Przede wszystkim ma zwiększać bezpieczeństwo uczestników ruchu drogowego. Informują też o wszelkich zmianach, np. podczas prac drogowych czy zmiany organizacji ruchu. Usprawniają ruch pojazdów, dlatego każdy kierowca powinien je znać.

Pod względem technicznym, znaki drogowe pionowe są wykonane najczęściej z blachy ocynkowanej lub aluminiowej. Dzięki temu wyglądają estetycznie, a także są odporne na zmienne warunki atmosferyczne. Muszą też charakteryzować się ogromną trwałością ze względu na liczne akty wandalizmu, ale nie tylko. Krawędzie nie mogą być ostre, aby np. nie powodowały obrażeń podczas wypadków. Znak to oczywiście nie tylko blacha, na której jest konkretny symbol, ale także uchwyt i słupek. Na trasie możesz spotkać znaki ostrzegawcze, zakazu, nakazu, informacyjne, uzupełniające, a także postawione przed przejazdami kolejowymi czy oznaczające szlaki rowerowe.

Jak się okazuje, polskie prawo nie mówi konkretnie, że znaki poziome są ważniejsze od pionowych czy odwrotnie. Każdy rodzaj oznakowania jest tak samo ważny, poruszając się po trasach. Jedyna różnica pojawia się, kiedy na drodze dochodzi do kierowania ruchem przez osoby do tego uprawnione (np. podczas ważnego wydarzenia i wzmożonego ruchu czy też wypadku). Te mają pierwszeństwo przed sygnałami świetlnymi. Z kolei oświetlenie na drodze jest ważniejsze od znaków drogowych. Sytuacje, w których dochodzi do takiej oceny przez kierowców występują jednak dość rzadko.

Często oznaczenia pionowe są wyłącznym uzupełnieniem znaków na drodze ze względu na zmieniające się warunki pogodowe. W praktyce jednak często pojawiają się znaki wykluczające się albo pokazujące dwa różne nakazy zachowania kierowcy. Co w takiej sytuacji zrobić? Najlepiej zgłosić ten fakt do odpowiednich służb, a następnie realnie ocenić sytuację. Znaki drogowe pionowe powinny być tutaj głównym punktem odniesienia, ponieważ poziome często mogą być zasypane przez śnieg, trudne do usunięcia po zmianach czy zmodyfikowane na potrzeby robót drogowych.

W razie wątpliwości, warto zajrzeć do Rozporządzenia Ministrów Infrastruktury ora Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz.U.2019.0.2310 t.j.). Tam znajdują się wszystkie znaki poziome z opisem, ich rodzaje, a także sposób działania.

Warto też zaznaczyć, że znaki drogowe poziome w kolorze żółtym są wyżej w hierarchii niż białe. Mówi o tym Rozporządzenie Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie znaków i sygnałów drogowych:

P-1 – linia pojedyncza przerywana
P-2 – linia pojedyncza ciągła
P-3 – linia jednostronnie przekraczalna
P-4 – linia podwójna ciągła

Znak P-5 – linia podwójna przerywana - najczęściej znajduje się między skrzyżowaniami po obu stronach pasa ruchu. Wskazuje zmienny kierunek otwierany i zamykany sygnałami świetlnymi S-4, znane kierowcom z tras szybkiego ruchu.
Znak P-6 – linia ostrzegawcza - kreski są dłuższe od przerw, co oznacza, że kierowcę czeka miejsce niebezpieczne lub linia, przez którą nie będzie można przejechać.
Znaki P-7a i P-7 b – wyznaczają krawędź jezdni. Linia może być przerywana lub ciągła.

P-8a – na wprost,
P-8b – w lewo (umieszczony symbol na skrajnym pasie oznacza, że można zawrócić, jeśli inaczej nie wskazują znaki pionowe),
P-8c – zawracanie,
P-8d – w prawo
P-8e – na wprost lub w lewo,
P-8f – na wprost lub w prawo,
P-8g – w lewo lub w prawo,
P-8h – na wprost, w lewo lub w prawo,
P-8i – na wprost i do zawracania.

Znak P-12 – linia bezwzględnego zatrzymania - to nic innego jak "Stop!" dla kierowcy. Znak ten zauważysz dojeżdżając do skrzyżowania i wskazuje miejsce, w którym musisz się zatrzymać. Cały pojazd powinien znajdować się przed linią ciągłą.
Znak P-13 – linia warunkowego zatrzymania się - nieco różni się od poprzedniego znaku. Ma kształt trójkątów i sugeruje, aby kierowca zatrzymał się w celu ustąpienia pierwszeństwa, który wynika ze znaku pionowego (konkretniej A-7).
Znak P-14 – linia warunkowego zatrzymania - zamiast trójkątów, pojawiają się tu prostokąty. Trzeba zatrzymać się na skrzyżowaniu przed przejściem dla pieszych lub sygnałem świetlnym.

Trójkąt, czyli znak P-15 – potwierdza znak ostrzegawczy A-7.
Znak P-17 - linia przystankowa – w tym miejscu mogą zatrzymywać się wyłącznie pojazdy komunikacji publicznej.
Znak P-18 – z reguły występuje na parkingach. To stanowisko postojowe, czyli wskazuje sposób parkowania pojazdów. Linie mogą być proste lub pod skosem.
Znak P-19 – linia wyznaczająca miejsce na jezdni, które przeznaczone jest do postoju pojazdów. Oddziela też krawędź jezdni od zatoki postojowej.
Znak P-23 – rower oznacza, że droga lub pas jezdni jest przeznaczony wyłącznie dla jednośladów.